Geri Çekilmek Gerek Bazen

Doğum, yaşam ve ölüm... Bunlar hayatın kaçınılmaz gerçekleri... Ancak ölüm çok zor. Ölüm çok uzak. Öyle ki ölmek çoğu zaman bir ömür sürüyor. Ve biz farkında olsak da olmasak da yaşam yolculuğunda o kaçınılmaz sona doğru yol alıyoruz, ardımızda çok şey bırakarak.

Bu yolculukta geçmiş, artık bize zarar veremeyecek kadar geride; gelecek ise hayallerimize engel olamayacak kadar yakınımızda. Ancak insanoğlu geride kalanlara takılıp kaldığından ya da önüne set olanlardan dolayı yol alamıyor çoğu zaman. Yolculuk sırasında sürekli ileriye doğru asılsa da gittikçe gerilen bağ onun ilerlemesini engelliyor. Yolun kendisinin olduğunu zannedip kimseye yol vermek ya da kimseyle yol arkadaşlığı yapmak istemeyenler, sizi yolun dışına itmek için her yönteme başvurabiliyor.

Peki, insan; ayağına bağ olan şeylerden, yoluna engel olan bu kimselerden nasıl kurtulabilir?

Bunun birçok yöntemi olabilir. Bence bu yöntemlerden en etkili olanı geri çekilmek.

İnsan uzun hayat yolculuğunda bazen geri çekilmeli... Geri çekilip gerilen ipi gevşetmeli ki ondan kurtulabilsin. Gerildikçe direnen o bağı çözebilsin. Geçmişin esaretinden kurtulup hızlanabilsin ve "Bu yolda/yarışta ben de varım." diyebilsin. Yani yolda kalabilsin...

Geri çekilmeli ki bir toz bulutunun eşlik ettiği kalabalıktan kendini koruyabilsin. Önünde giden liyakatsiz, fakat emeğinden ve liyakatinden daha fazlasını arzulayan ve yaltaklanmayı meslek edinen zavallıları görüp yeniden başlama arzusu içini doldursun.

Geri çekilmeli ki daimî mutluluk arayışlarının anlamsız olduğunu görebilsin. Yolda olmanın, her şeye rağmen yoluna devam etmekten daha asil olduğunu anlayabilsin. Başkalarının yenilgi dediği şeyin üzülmeyi gerektirmeyen, aksine sahibini ateşleyen bir öğrenme olduğunu görebilsin.

Geri çekilmeli ki iç içe geçen ihanetleri, iftiraları, dedikoduları, haksızlıkları, iki yüzlülükleri kendisinden uzaklaştırsın. Kötü, çirkin, yanlış, edepsiz, faydasız şeyler/kişiler ile arasına mesafe koyabilsin. Ve geri çekilmenin kaçmak değil, korunmak olduğunu görebilsin.

Geri çekilmeli ki hırsların zehirlediği havayı teneffüs etmekten uzaklaşabilsin. Kalpleri ve akılları isabet, feraset ve dirayetten uzak olanların malayani (amaçsız ve lüzumsuz düşünce ve iş) ikliminde zehirlenmesin. Derin derin nefes alıp inanmışlığın kokusunu içine çekebilsin.

Geri çekilmeli ki aldatmanın aldanma, karalamanın kendini zindana hapsetme, itibarsızlaştırmanın kendini hiçleştirme, iftiranın zavallılık, iki yüzlülüğün acınası bir hâl olduğunu görebilsin.

Geri çekilmeli ki otoritenin gözündeki yükselişin ancak boyun eğmekle mümkün olan bir aşağılanma olduğunu, dalkavukluğun ise bir kariyer planlaması olmadığını görebilsin.

Geri çekilmeli ki hep kazanma hayaliyle süslenmiş bir yolda olmadığını, insanın aynı zamanda kendi yazdığı kadere doğru yol aldığını da görebilsin.

Geri çekilmeli ki kendisine bakabilsin, kendisinden sıyrılıp içindeki özü görebilsin. Görsün ki kendisi için anlamlı bir geleceğin planını yapabilsin.

Geri çekilmeli ki profesyonellik adına körelen vicdanları ve merhametsizlikleri görebilsin. Ciddiyetin çirkinleştirdiği yüzleri, bürokrasinin kararttığı hayatları görsün. Gücün güçsüzleştirdiği, iktidarın gözünü kör ettiği, hırsın zehirlediği insancıkları görebilsin. Gölgesinden korkanların, başkaları için yapacak bir şeyleri olmadığını görebilsin.

Geri çekilmeli ki içindeki hırsları ve hevesleri bir bir yakabilsin. Yaksın ki kendini yitirmeden hakikati bulamayacağını hatırlasın. Arınmadan kendini bulamayacağını öğrenebilsin. Temizliğin başkalarına karışmakta değil, kendi özüne dönüp arınmakla mümkün olduğunu görebilsin.

Geri çekilmeli ki çeşme başında dinlenip dağılan ruhunu toplayarak nefeslenebilsin. Geri çekilmeli ki hayatın anlamı daha da billurlaşsın.

Geri çekilmeli ki geçmişin muhasebesini yapabilsin. Çünkü hayat yaşanırken değil, her şey olup bittikten sonra daha iyi anlaşılırmış. Bugün nerede olduğunu, geriye doğru bakınca daha iyi görebilsin.

Geri çekilmeli ki yüklerinden ve sana zarar vermek isteyenlerden kurtulabilsin. Çünkü insan geri çekilince yaşanmışlıklar sise gömülüverir. Yaşanan olumsuzlukların, mobbinglerin, çelme takmaların, itibarsızlaştırmaların üstü örtülüverir. Temiz bir sayfa açılıverir.

Ey yolcu!

Yol almak istiyorsan; yavaşla, dur ve karşıya bak. Hızlanmak istiyorsan, çekil bir gölgeye ve dinlen. Suyunu iç, mataranı doldur, ayakkabının bağını sıkılaştır. Hedefine varmak istiyorsan, derin derin nefesler al ve geleceğini hayal et. Çünkü çıktığın uzun yolda bunlara vaktin olmayacak.

29.06.2022