Emperyalizmin Resmi

Küresel olarak insanlığa huzur yok.

Büyük ülkeler küçük ülkelere çöküyorlar.

Yani emperyalist işgal planları her zaman tıkır tıkır işliyor.

Küresel gerginlik hepimize de yansıyor.

Ülkemiz dünyanın en güzel coğrafyasında,

Bir bu kadar da zor bir coğrafyadayız.

Etrafımızda nereye baksak ateş çemberi.

Ukrayna-Rusya ilişkileri bizleri de geriyor.

Savaşlar topla tüfekle olmasa da yine oluyor.

Rusya'nın Ukrayna üzerine gergin politikası bizi de etkiliyor.

Biz bize yeteriz diye söylüyorlar ya,

Biz bize yetemiyoruz.

Enerjide dışa bağımlıyız.

İran gibi bir dostunuz varsa düşman aramaya gerek yok.

İstediği zaman doğal gaz vanalarını kapatıyor.

Şu anda da vanaları kapatmış durumda.

Güya arıza varmış.

Rusya'ya da doğal gazda göbekten bağlıyız.

Rusya'da allem edip küllem edip vanaları kapatırsa,

Ülkede üretim duracak.

Açıkçası enerjide çuvalladık.

Rusya gerginliği tek doğal gazla kalmaz.

Ambarlarımız boş.

Konya ovamız bir zamanlar tahıl üretim ambarı iken,

Günümüz de ciddi miktarda buğday ithal ediyoruz.

Burada da Rusya'ya göbekten bağlıyız.

Rusya son 20 yılda tahıl üretimini 80 milyon tona çıkartırken,

Bizim üretimimiz 17 milyon ton üstüne çıkartamıyoruz.

İç tüketime yetmiyor ürettiklerimiz.

Biz ne yapıyoruz?

Rusya kendi ülkesinde ithalatta kota ve sınırlama yaparken,

Sıfır gümrük vergisi ile ülkemizi ithal tarım ambarı haline getirdik.

Tarım Bakanımızda  'Ay ne olsun ki, paramız varda tahıl ithal ediyoruz 'demişti.

Ay sağol!

Daha ne olsun ki.

Biz daha neler yapmadık ki.

Tarımı öldürdük.

İthal ürünlerle iç piyasada üreticiyi rekabet edemez hale getirdik.

Çiftçi olmayı küçümsedik.

Ve bunun sonucu olarak,

Tarımla uğraşan kuşak kalmadı.

Tarımla uğraşanların yaş ortalaması yükseldi.

Genç nesil artık köylerde durmuyor ve eline gübre bulaşmasına izi vermiyor.

Bu kuşak değiştiğinde de asıl felaket o zaman gelecek.

Köylerde çiftçilik yapan anne babalardan sonra yapacak kimse yok.

Toprağa sırtımızı döndük.

Biz daha daha ne yaptık ki!

O kadar celladız ki.

Toprağın celladı olduk.

Tarım arazilerini ranta kurban ettik.

İmara açtık ve sonra rantın binalarına geçtik oturduk.

Topraktan uzaklaşan ruhumuzla,

Empati yapma yeteneklerimizi kaybettik.

Toprak anadır.

Doğadan kopuk beton içindeki yaşamlar bizleri sevgisiz yaptı.

Biz daha daha daha neler yaptık ki!

Son 50 senedir,

Yazan, çizen, siyasetçi, akademisyen,

Tarım toplumunda,

Sanayi toplumuna geçiyoruz diye diye,

Tarım ve hayvancılıktan koparttılar.

Bu işler güzel işler.

Geldiğimiz noktaya bakın.

Gece boyu düşün babam düşün.

Rusya doğal gazı keserse,

Rusya buğdayı keserse,

Uykularım kaçar düşünmekten.

Sonrasında da koyun sayarsın.

Millet uyutulurken,

Sen koyun say, say babam say.

Kaos ve karmaşa içinde dünya günleri geçiyor.

Ukrayna-Rusya arasında sıcak çatışmayı öngörmüyorum.

Yazabiliyorum keşke çizebilseydim.

Dünya tiyatrosu adı altında,

Pcr, aşı, kıtlık, enerji darlığı,

Ve emperyalizmi tek resimde anlatırdım.

Emperyalizme kocaman bir ağız yapardım,

İnsanlığı yutarken.

Eyy insanlık uyan!